1 Korintiërs 13, 1-13
Viering van de Liefde
Alles is liefde. Natuurlijk denk je bij ‘alles is liefde’ aan die Sinterklaasfilm van jaren geleden. Een echte feelgood-film, want na alle verwikkelingen komt het uiteindelijk allemaal goed. En sterker nog, niet alleen dat aan het einde alles goed komt, nee, je voelt al van begin af aan dat het goed komt. Het is zelfs zo dat je al vóór dat er complicaties optreden weet dat ook deze verwikkelingen weer een goede afloop zullen hebben.
Misschien is dat het wat Paulus in zijn brief aan de Korintiërs wil schrijven. Wat je ook doet, en wat je ook overkomt, zolang het allemaal gedragen wordt door de liefde, dan komt het gewoon goed. Je kan de meest opzienbarende talenten hebben, je kan met al je geld nog zoveel goede daden doen, maar het wordt pas echt waardevol wanneer je dat uit liefde doet.
Het is dat je in de film van begin af aan die onderstroom van de liefde kunt voelen. En je weet: omdat de liefde er is zal het uiteindelijk wel allemaal goed uitpakken. Dan mag het aan de buitenkant allemaal in de soep lopen, maar de liefde aan de binnenkant houdt het allemaal bij elkaar.
Zo verging het ook de heilige Valentijn. Volgens de legende, trouwens er zijn meerdere legendes in omloop, volgens de legende was Valentijn bisschop. En op een mooie dag kwam een jong stel bij hem, zij was christen en haar geliefde geloofde in de oude romeinse goden. Volgens de regels mocht zo’n huwelijk niet. Maar Valentijn vond de liefde belangrijker dan de regels, en hij trouwde het stel. De regels houden mensen gevangen in het verleden, maar de liefde geeft mensen toekomst. Maar nog hadden de krachten van het verleden het voor het zeggen, Valentijn werd aangeklaagd en ter dood veroordeeld.
In de gevangenis kwam een cipier bij hem met de vraag om zijn blinde dochter te genezen en Valentijn zorgde voor een geneesmiddel. Maar toen dat niet werkte probeerde de cipier wanhopig om de onthoofding van Valentijn tegen te houden zodat hij nog een poging kon ondernemen. Maar op 14 februari werd Valentijn onthoofd. Na de onthoofding ontving het dochtertje een klein briefje van Valentijn. In die brief lag een kleine bloem en op dat briefje stond ‘van je Valentijn’. En vanaf dat moment kon ze weer zien.
Paulus schrijft: ‘ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde.’ Allemaal krachten van de toekomst. Dus niet de regels en niet het-is-zoals-het-is, niet zo-hoort-het en niet je-moet-wel-realistisch-zijn; daarmee blijf je alleen maar hangen in het verleden. – Trouwens Paulus was eigenlijk juist een man van de regels en van het bestuurlijk vastleggen. Maar gelukkig won ook bij hem uiteindelijk de liefde. – Nee, laat de onderstroom van de liefde de boventoon voeren. Geef voorrang aan de krachten van de toekomst, aan geloof, hoop en liefde.
Valentijn ging voor de liefde. De cipier ging voor de hoop dat zijn dochtertje weer zou kunnen zien. En hij ging voor het geloof in Valentijn, in deze bisschop, bij wie de liefde groter was dan de regels, en bij wie de liefde uiteindelijk ook groter was dan de medische feiten.
Zo lieten Valentijn en de cipier zich leiden door de onderstroom van geloof, hoop en liefde. En zo maakten ze de weg vrij voor de toekomst. Het verliefde stel kreeg toekomst, de relatie tussen christenen en de aanhangers van de oude religie kreeg toekomst, het dochtertje had weer toekomst, en Valentijn werd heilig verklaard. Zoals hij in het briefje aan het dochtertje een bloem had gelegd, zo inspireert hij ons tot op de dag van vandaag om in alles wat we doen en laten de bloem van de liefde te leggen.
Alles is liefde. Vaak wordt de liefde, net als in de film, bedolven onder allerlei verwikkelingen, regels en dingen die we zo belangrijk vinden. Maar laat de onderstroom van de liefde wat vaker aan het licht komen. Dat er in het briefje van je dagelijks leven telkens weer de bloem van de liefde moge liggen. Alles is liefde – van je Valentijn.
Ekkehard Muth, 12 februari 2023
