Vredesweek Coconnetjes
Lucas 16, 1-13
De hele komende week dus kan je hier in de Stevenskerk samen met Yette coconnetjes maken. Je kan slachtoffers in een cocon hullen van kracht en nieuw leven. Je kan daders en dictators een cocon meegeven waarin zij hun zachte kan en hun menszijn kunnen herontdekken. Kortom, je kan voor de hele wereld een cocon maken, een cocon die bescherming biedt en ruimte. Een cocon waarin onze wereld transformeert in een plek waar alle mensen en alle schepselen kunnen uitgroeien tot de prachtige vlinder die zij zijn. En een cocon die voeding biedt zodat de vlinder zijn kleurrijke vlindervleugels kan uitslaan.
Afgelopen dinsdag, op Prinsjesdag kon je dat ook voelen. Het beleid wat in de troonrede werd uiteengezet leek een beetje op een rupsje wat maar geen vlinder wilde worden. En er werd duidelijk hoe wij verlangen naar wat het gekibbel en het populisme overstijgt. Opeens werd duidelijk dat het koningshuis wellicht de cocon kan zijn wat ons voedt met waarden en vergezichten die onszelf en ons eigen gelijk overstijgen.
In onze gelijkenis over de mammon en God vertelt Jezus precies daarover. Blijven we als rupsje in het materialisme rondkruipen of verpoppen we ons om in de cocon van ons geestelijk leven uit te groeien tot een vlinder.
Op Prinsjesdag kon je het een beetje voelen, maar ik denk dat we meer dan ooit beseffen dat we zonder een spiritueel leven, zonder een geestelijke dimensie in ons leven er niet komen. De Zwitserse psychiater en psycholoog Carl Gustaf Jung merkte in de vorige eeuw al op: ‘Ben je verbonden met het oneindige? … Wanneer je begrijpt en voelt dat je ook al in dit leven aangesloten bent op het grenzeloze, dan veranderen wensen en houding … Dit heeft trouwens niets te maken met een bepaalde denominatie of een lidmaatschap van een kerk.’ En verder stelde hij aan het einde van zijn loopbaan dat hij geen enkele patiënt had bij wie de diepste oerzaak van de problemen uiteindelijk niet lag in de ontbrekende aansluiting op het grenzeloze.
Uit seculiere kringen hoor je altijd dat er veel oorlogen gevoerd worden vanwege het geloof, maar het tegendeel is het geval: het komt zo snel tot oorlog omdat we geen geloof meer hebben. De wereld zou er anders uitzien wanneer je begrijpt en voelt dat jijzelf en de ander, dat jullie samen verbonden zijn met het oneindige. Dat Palestijnen en joden aangesloten zijn op hetzelfde grenzeloze. Dat Russen en Oekraïners verbonden zijn met dezelfde Eeuwige.
Maar als je blijft rondkruipen in het materialisme, als het besturen van de wereld alleen maar bestaat uit het sluiten van deals, als je de problemen van je land afschuift op vluchtelingen en migranten, dan reduceer je de mens tot wat die oplevert. Dan ben je niet meer dan die gewiekste rentmeester in ons evangelie die onderhandelt, sjachert, en die ondertussen zijn ziel verkoopt. Het rupsje blijft een rupsje, en de wereld blijft zonder vlinders.
De hele komende week kan je in het project van Yette coconnetjes maken. Wat voor een coconnetje geef je mee aan de wereld, hoeveel mededogen, hoeveel warmte en liefde, hoeveel goede energie geef je mee. En hoeveel voeding zodat die vlinder een goede start kan maken.
Misschien ga je je daarbij ook zelf verpoppen. Ontdek je weer meer de spirituele kant van je leven. En misschien moeten we als kerkgemeenschap het project ook na de vredesweek blijven voortzetten. Dat we een cocon blijven spinnen van verbondenheid met het overstijgende. – In ons geval noemen we dat God, maar je mag het ook heel anders benaderen. – Dat we een geestelijke cocon maken, een cocon van spiritualiteit, een cocon waarin we het materiële rupsenleven kunnen overstijgen. Een cocon die ons voedt als brood en wijn zodat we als prachtige vlinders kunnen leven in de materiële wereld, maar vliegend op de geestelijke en spirituele wind.
Spin je mee aan zo’n cocon? En wat leg je er allemaal in? Je gebed en je vieren, je talenten en je vrijwilligerswerk? Geef je genoeg voeding mee, ook financieel, en dan hopelijk niet zoals die rentmeester in ons evangelie die zegt ‘honderd? maak er gauw vijftig van’. Zoek je nieuwe mensen die mee willen spinnen en met wie je de cocon van spiritualiteit wilt delen. Zoek je mensen die misschien zelf niet bij een kerkgemeenschap willen horen, maar die graag mee willen helpen dat er meer vlinders komen.
Laten we aan die cocon blijven spinnen. Onze wereld, onze samenleving en ook wijzelf hebben die meer nodig dan ooit. Laten we niet toezien hoe we alsmaar rondkruipen in het seculiere en materiële. Ieder mens heeft het verdiend om tot een vlinder te worden. De natuur, onze wereld moet tot een vlinder worden. Jijzelf bent geschapen om als een prachtige vlinder je vleugels uit te slaan. Laten we coconnetjes maken van mededogen, van liefde. Coconnetjes van verbondenheid met de Eeuwige die ons optilt uit dit rupsenleven en die ons tot vlinders maakt. Coconnetjes die ruimte geven en voeding om jezelf te overstijgen. Laten we zelf coconnetjes zijn voor elkaar.
Ekkehard Muth, 28 september 2025
